Przejdź do treści

Szkody łowieckie

Szanowni Rolnicy!

Zbliża się wiosna i z nią kolejne kłopoty z dziką zwierzyną. Wychodząc naprzeciw problemom, przekazujemy do Waszej wiadomości sposoby odstraszania dzikich zwierząt od pól uprawnych.

Dlaczego nie odstrzelimy wszystkich zwierząt wyrządzających szkody?

Koła Łowieckie działają w oparciu o Statut PZŁ i szereg porozumień m.in. z Nadleśnictwami. Te wspomniane akty prawne regulują liczbę i gatunki zwierząt oraz okresy ich odstrzału. Za niepoprawne odstrzały możemy być pociągnięci do odpowiedzialności karnej.

Dlaczego Koła Łowieckie nie pilnują upraw?

Pierwszym i najważniejszym stróżem majątku jest jego właściciel. Koło łowieckie nie może strzec niczyjej uprawy. Zgłoszone szkody i wejścia zwierzyny mogą pomóc w odstrzeleniu uciążliwych osobników, jeśli pozwalają na to przepisy.

Jak zapobiegać niszczeniu upraw przez dzikie zwierzęta?

Na drugiej stronie ulotki jest lista i instrukcja użycia środków odstraszających dziki, sarny i inne zwierzęta. W razie wątpliwości prosimy o kontakt – nr telefonu: 691870700. Powyższy telefon służy też do zgłaszania miejsc, w których przebywają dziki. Posiadamy niewielkie ilości środków odstraszających / na próbę/, które rozprowadzamy za darmo.

Czy Koło Łowieckie odpowiada za wszystkie szkody?

Nie. Szacujemy jedynie szkody wyrządzane przez zwierzynę łowną. Za gatunki prawnie chronione odpowiada Urząd Marszałkowski. Brak troski rolnika o swoje uprawy skutkuje odmową wypłacenia odszkodowania.

Czego nie wolno robić rolnikowi?

–  kaleczyć lub zabijać zwierząt / dziko żyjąca zwierzyna jest własnością Skarbu Państwa/;

–  nęcić lub dokarmiać zwierząt; Uwaga! Podlewanie plantacji bez zabezpieczenia przed

dostępem dziko żyjących zwierząt jest „nęceniem”! W takim przypadku Koło Łowieckie

odmawia wypłaty odszkodowania i zgłasza nielegalną studnię do odpowiedniego Starostwa;

–  prowokować zwierzyny leśnej i polnej do powodowania szkód poprzez nieprzemyślane

lokowanie atrakcyjnych dla niej plantacji, w pobliżu miejsc jej bytowania /lasy,

zakrzaczone nieużytki itp…/;

–  odmawiać współpracy z myśliwymi w odstraszaniu i ograniczaniu strat powodowanych

przez zwierzynę;

Rolniku pamiętaj – Koło Łowieckie nie jest darmową ubezpieczalnią!

Metody ochrony upraw przed dzikimi zwierzętami.

 

Możemy:

budować ogrodzenia

– rozwieszać wstążki odblaskowe

– zakładać elektryczne ogrodzenia – pastuchy

– zakładać odstraszające urządzenia akustyczne np. radia

– odstraszać z pomocą petard

rozwieszać środki zapachowe

Dzikie zwierzęta poza szczególnymi przypadkami na ogół uciekają przed człowiekiem i zwierzętami drapieżnymi – wilkami. Dlatego „skutecznym” środkiem ich odstraszania są rozwieszone włosy ludzkie Produkowane są również preparaty chemiczne przypominające pot ludzki oraz wilcze odchody. Są one dostępne na rynku.

Środki w formie granulek:

S T O P D Z I K GR

Stosowany jest do ochrony ziemniaków i dęba (na wolnej przestrzeni). Może być stosowany do zabezpieczenia pasa brzeżnego lub całej powierzchni uprawy. Do zabezpieczenie pasa brzeżnego potrzeba 6-8 kg/ha a do zabezpieczenie całej powierzchni 20 kg/ha czyli 2-3 granule na 1 m2.

Granule należy rozsiewać siewnikiem lub rozrzucać ręką zabezpieczoną rękawicą. Środek stosuje się podczas sadzenia ziemniaków na całej powierzchni pola lub na jego brzegu (szerokości 20 m), podczas wegetacji lub na kilka tygodni przed zbiorem na powierzchni zewnętrznego pasa brzeżnego szerokości 20 m.

Środek zabezpiecza rośliny przez 4–5 tygodni, w zależności od warunków pogody.

Środki w formie cieczy:

Q U I N O L E N 73 AL

Do ochrony ziemniaków kukurydzy.

Zalecana dawka: 3-4 krople na jedno stanowisko, następnie powtórzyć do 4 razy po 1

kropli co 7 dni. Środek należy stosować:

a/ we wczesnym stadium wegetacji roślin uprawnych

b/ na kilka tygodni przed zbiorem.

W I L D R E P E N T AL

Wykorzystywany do ochrony ziemniaków i kukurydzy. Działa drażniąco na oczy. Może powodować uczulenie w kontakcie ze skórą. Pary mogą wywoływać uczucie senności i zawroty głowy.

Komplet stanowią 3 kolorowe butelki z zakraplaczami oznaczone:

A – bezbarwna, B – czerwona, C – niebieska.

Produkt wysoce łatwo palny.

Stosowanie środka polega na zakraplaniu szmatek zawieszonych na palikach na wysokości 40-50 cm nad powierzchnią ziemi. Odległość między palikami: 15-25 m. Na szmatkę nanieść 2-3 krople zawartości butelki A, po około 7-10 dniach 2-3 krople zawartości butelki B i po 7-10 dniach 2-3 krople zawartości butelki C. Czynności powtarzać. Opakowanie (3 butelki)wystarcza na zabezpieczenie około 7 ha na 20-40 dni.

 

K I E F E R L E – H U K I N O L 75 AL

Do ochrony zbóż, ziemniaków, kukurydzy, buraków.

Zasada stosowania środków cieczowych

Wokół wybranych upraw należy powbijać paliki o wysokości 50-60 cm. w odstępach co 12 m. Na szczycie palików należy dobrze umocować zwitek szmat, filcu lub gąbki kawałek styropianu lub małe pudełko plastikowe z nawierconymi otworami wypełnione trocinami. Ważne jest żeby tkanina dobrze nasiąkała. Od góry należy osłonić je daszkiem z tworzywa . Daszek ten ma chronić od deszczu ale ma również zapewnić swobodny przepływ powietrza konieczny dla rozchodzenia się zapachu. Daszek może stanowić kubek jednorazowy z tworzywa sztucznego lub przecięta na pół butelka przymocowane na wystającym końcu palika Co 10-14 dni w zależności od pogody, na zwitek szmat nanosi się preparat za pomocą kroplomierza lub strzykawki w ilości 3-5 kropli na palik. Zwiększenie ilości kropli działa niekorzystnie, powodując zmianę zapachu. Środka nie należy stosować wzdłuż całej linii lasu. W ten sam sposób rozmieszczamy włosy ludzkie. Należy jednak pamiętać, że zwierzyna może szybko przyzwyczaić się do zapachów, podobnie do dźwięków urządzeń odstraszających dlatego zalecane jest zmienianie preparatów zapachowych

 

Licząc na dobrą współpracę – pozdrawiam!

Darz Bór

Prezes Zarządu Koła Łowieckiego nr 54 „Chodel” w Lublinie

dr inż. Henryk Piłat